Διαβήτης τύπου 2: Συμπτώματα, πρόληψη και θεραπεία.

Ο διαβήτης τύπου 2 προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών και τα πρώτα συμπτώματα είναι δυσδιάκριτα. Στην πραγματικότητα περίπου το ένα στα τρία άτομα με διαβήτη τύπου 2 δεν γνωρίζει ότι είναι διαβητικό.

Αυτή η χρόνια κατάσταση ανατρέπει την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιεί τους υδατάνθρακες για να μετατρέπει τις τροφές σε ενέργεια. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του σακχάρου στο αίμα.

Με το πέρασμα του χρόνου, αυτή η περίσσεια ζάχαρης αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις, απώλεια της όρασης, των νεύρων, τη βλάβη των οργάνων και άλλες σοβαρές παθήσεις.

Προειδοποιητικό σήμα: Δίψα
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 συχνά δεν έχουν συμπτώματα. Οταν τα συμπτώματα εμφανίζονται, ένα από τα πρώτα μπορεί να είναι μια αυξημένη δίψα. Αυτό συχνά συνοδεύεται και από πρόσθετα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της ξηροστομίας, της αυξημένης όρεξης, της συχνής ούρησης, μερικές φορές πολύ συχνά, σχεδόν κάθε ώρα και ασυνήθιστη απώλεια ή αύξηση βάρους.

Προειδοποιητικό σήμα: Πονοκέφαλοι
Καθώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα γίνονται πιο ασταθή, τα επιπλέον συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, θολή όραση και κόπωση.

Προειδοποιητικό σήμα: Λοιμώξεις
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο διαβήτης τύπου 2 δεν ανακαλύπτεται μέχρις ότου παρουσιαστούν ανησυχητικά σημάδια για την υγεία. Μια «κόκκινη σημαία» είναι οι ανησυχητικές λοιμώξεις, όπως:

* Κοψίματα και πληγές που αργούν να επουλωθούν

* Συχνές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

* Φαγούρα στο δέρμα, ειδικά στην περιοχή της βουβωνικής χώρας

Προειδοποιητικό σήμα: Σεξουαλική δυσλειτουργία
Η σεξουαλική δυσλειτουργία είναι κοινή μεταξύ ανθρώπων με διαβήτη. Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και τις νευρικές απολήξεις στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, γεγονός που οδηγεί σε απώλεια της αίσθησης και καθιστά δύσκολη την επίτευξη οργασμού. Αλλες επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν την κολπική ξηρότητα ή την ανικανότητα στους άνδρες. Υπολογίζεται πως ποσοστό 35%-70% ανδρών με διαβήτη θα πρέπει να έχουν βιώσει τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό την ανικανότητα στη διάρκεια της ζωής τους. Και περίπου 1 στις 3 γυναίκες με διαβήτη θα έχει βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής δυσλειτουργίας.

Παράγοντες κινδύνου που μπορείτε να ελέγξετε

Μερικές συνήθειες και ιατρικές καταστάσεις που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής σας, μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες να αναπτύξετε διαβήτη τύπου 2, όπως οι ακόλουθες:

* Το υπερβολικό βάρος, ειδικά στη μέση

* Ο καθιστικός τρόπος ζωής

* Το κάπνισμα

* Μια διατροφή υψηλή σε κόκκινο κρέας, επεξεργασμένο κρέας, υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά γαλακτοκομικά προϊόντα, γλυκά

* Ανώμαλη χοληστερόλη και αρτηριακή πίεση όπως HDL («καλή») χοληστερόλη χαμηλότερη από 35mg/dL ή επίπεδο τριγλυκεριδίων πάνω από 250 mg/dL

Παράγοντες κινδύνου που δεν μπορείτε να ελέγξετε

Αλλοι παράγοντες κινδύνου είναι έξω από τον έλεγχό σας, όπως:

Φυλή ή εθνικότητα: Iσπανόφωνοι, Αφροαμερικανοί, ιθαγενείς Αμερικανοί και Ασιάτες έχουν κίνδυνο υψηλότερο του μέσου όρου

Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη: Εχοντας ένα γονέα ή αδελφό με διαβήτη αυξάνει ο δικός σας κίνδυνος

Ηλικία: Αν είστε πάνω από 45 ετών αυξάνεται ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2

Οσο περισσότερους παράγοντες κινδύνου έχετε, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να εμφανίσετε διαβήτη τύπου 2.

Παράγοντες κινδύνου για τις γυναίκες
Αν έχετε διαβήτη κύησης στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αναπτύσσετε μεγαλύτερο κίνδυνο για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή σας. Οι γυναίκες που γεννούν ένα μωρό βαρύτερο από 4 κιλά, βρίσκονται επίσης σε κίνδυνο. Τυχόν ιστορικό συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών μπορεί επίσης να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη.

Πώς λειτουργεί η ινσουλίνη;
Σε ένα υγιές άτομο, η ινσουλίνη βοηθά να μετατραπούν οι τροφές σε ενέργεια με αποτελεσματικό τρόπο. Το στομάχι διασπά τους υδατάνθρακες από τα τρόφιμα σε σάκχαρα, συμπεριλαμβανομένης της γλυκόζης. Η γλυκόζη στη συνέχεια εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος, που διεγείρει το πάγκρεας για να απελευθερώσει την ινσουλίνη στην σωστή ακριβώς ποσότητα. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που επιτρέπει στη γλυκόζη να εισχωρήσει στα κύτταρα όλου του σώματος και να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Η υπερβολική γλυκόζη αποθηκεύεται στο ήπαρ.

Διαβήτης τύπου 2: Ατυχίες του μεταβολισμού
Στο διαβήτη τύπου 2 τα κύτταρα δεν μπορούν να απορροφήσουν τη γλυκόζη σωστά. Αυτό σημαίνει ότι τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα αυξάνονται. Εάν έχετε αναπτύξει μια κατάσταση που ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη, το σώμα κάνει υπέρβαση της ινσουλίνης, αλλά οι μύες, τα λιποκύτταρα ή το ήπαρ δεν χρησιμοποιούν ή δεν ανταποκρίνονται σωστά στην ινσουλίνη. Αν ο διαβήτης τύπου 2 παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα ανεξέλεγκτος, τότε το πάγκρεας θα μειώσει την ποσότητα της ινσουλίνης που παράγει.

Διάγνωση διαβήτη τύπου 2
Μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να διαγνώσει τον διαβήτη. Η εξέταση A1C μετράει το μέσο επίπεδο γλυκόζης στο αίμα σας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2-3 μηνών. Το επίπεδο της Α1C αν είναι 6,5% ή υψηλότερο, μπορεί να αποτελέσει ένδειξη διαβήτη. Σε ένα τεστ γλυκόζης πλάσματος νηστείας ένα αποτέλεσμα πάνω από 126 θεωρείται διαβήτης. Ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει μια δοκιμή πρόκλησης γλυκόζης από το στόμα δύο ώρες μετά από το τεστ γλυκόζης πλάσματος νηστείας για να σιγουρευτεί, αν η πρώτη εξέταση δείξει μεταξύ 100-125, που σημαίνει διαταραχή γλυκόζης. Σε άτομα με κλασικά συμπτώματα διαβήτη ένα τυχαίο επίπεδο γλυκόζης αίματος μεγαλύτερο από 200 μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση του διαβήτη.

Διαχείριση διαβήτη: Δίαιτα
Ευτυχώς, ο έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των επιπλοκών απλά και μόνο με την αλλαγή της διατροφής. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 θα πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά την κατανάλωση υδατανθράκων, καθώς και το συνολικό λίπος και την πρόσληψη πρωτεΐνης και να μειώσουν τις θερμίδες. Ρωτήστε το γιατρό σας για να σας παραπέμψει σε έναν διαιτολόγο ή για να σας καταρτίσει ο ίδιος ένα διατροφικό πρόγραμμα με υγιεινές επιλογές ώστε να σας βοηθήσει να ρυθμίσετε το σάκχαρό σας.

Διαχείριση διαβήτη: Άσκηση
Ασκήσεις ρουτίνας, όπως και ασκήσεις ενδυνάμωσης ή περπάτημα, μπορούν να βελτιώσουν την χρήση της ινσουλίνης από το σώμα και να μειώσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2. Αν είστε ενεργοί, αυτό θα σας βοηθήσει στη μείωση του σωματικού λίπους, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στην προστασία από καρδιακές παθήσεις. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 θα πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν 30 λεπτά την ημέρα μέτρια άσκηση τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.

Διαχείριση διαβήτη: Μείωση του στρες
Το άγχος μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Μπορεί, επίσης, να αυξήσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, ως μέρος της αντίδρασης «πάλης ή φυγής» (fight or flight). Πρόκειται για την αντίδραση που προετοιμάζει τον άνθρωπο σε περίπτωση κινδύνου να παλέψει (fight) ή να φύγει (flight). Αντί για την αντίδραση αυτή ο άνθρωπος μπορεί να στραφεί στα τρόφιμα για να αντιμετωπίσει το στρες. Ολα αυτά είναι άσχημα όταν ζει κανείς με τον διαβήτη. Αντί λοιπόν να αφήσει το άγχος να τον κυριέψει, είναι καλύτερα να δοκιμάσει τεχνικές χαλάρωσης, όπως βαθιές αναπνοές ή διαλογισμό. Μερικές φορές μπορεί και ένας φίλος ή ένα μέλος της οικογένειας να βοηθήσει αν του μιλήσουμε. Αν δεν μπορείτε να κατανικήσετε το άγχος με τους παραπάνω τρόπους, τότε θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Διαχείριση διαβήτη: Φάρμακα από το στόμα
Οταν οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2 δεν είναι σε θέση να ελέγξουν το σάκχαρο στο αίμα επαρκώς με δίαιτα και άσκηση, μπορεί να προστεθεί κάποιο φάρμακο. Υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι τύποι χαπιών για διαβήτη που συχνά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Κάποια από τα χάπια έχουν ως κύριο έργο να διεγείρουν το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη και άλλα να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης ή να εμποδίσουν την πέψη των αμύλων.

Η διαχείριση του διαβήτη: Η ινσουλίνη
O γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ινσουλίνη στην αρχή της αγωγής σας και σε συνδυασμό με τα χάπια. Η ινσουλίνη χρησιμοποιείται επίσης σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 που αναπτύσσουν «αποτυχία β-κυττάρων». Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα στο πάγκρεας δεν παράγουν πλέον ινσουλίνη ως απόκριση στα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Σ' αυτή την περίπτωση η θεραπεία με ενέσεις ινσουλίνης ή αντλία ινσουλίνης πρέπει να γίνει μέρος της καθημερινής ρουτίνας.

Ενέσιμα μη ινσουλινοεξαρτώμενων
Νέα φάρμακα είναι πια διαθέσιμα για άτομα με διαβήτη τύπου 2 που δεν είναι ινσουλινοεξαρτώμενα. Πρόκειται για την πραμλιντίδη, την εξενατίδη και την λιραγλουτίδη που είναι ενέσιμα φάρμακα που όμως δεν είναι ινσουλίνη. Ενώ η ινσουλίνη τραβά την γλυκόζη στα κύτταρα, αυτά τα φάρμακα προκαλούν το σώμα να απελευθερώσει την ινσουλίνη για τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Τεστ γλυκόζης
Τα τεστ που ελέγχουν το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα σας θα σας επιτρέψουν να ξέρετε πώς ελέγχονται τα σάκχαρα στο αίμα σας και αν θα πρέπει να προχωρήσετε σε ενέργειες για να αλλάξετε το σχέδιο της θεραπείας σας. Πόσο συχνά και πότε θα πρέπει να κάνετε αυτό τον έλεγχο, εξαρτάται από το πόσο καλά ελέγχετε τον διαβήτη σας, το είδος της θεραπείας που χρησιμοποιείτε για αυτόν τον έλεγχο και αν αντιμετωπίζετε συμπτώματα διαταραχής σακχάρων. Συζητήστε με τον γιατρό σας για να μάθετε πόσο συχνά θα πρέπει να χρησιμοποιείτε έναν μετρητή σακχάρου για να ελέγχετε το σάκχαρό σας. Οι πιο συνηθισμένοι έλεγχοι γίνονται όταν ξυπνήσετε το πρωί, πριν και μετά τα γεύματα και την άσκηση, καθώς και την ώρα του ύπνου.

Η συνεχής παρακολούθηση της γλυκόζης μπορεί να είναι χρήσιμη για άτομα με διαβήτη τύπου 1 προκειμένου να τα βοηθήσουν να μειώσουν τη γλυκόζη στο αίμα τους.

Μακροχρόνιες βλάβες: Αρτηρίες
Με την πάροδο του χρόνου, αν ο διαβήτης τύπου 2 μείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να βλάψει πολλά από τα συστήματα του σώματος. Περίπου δύο στους τρεις ανθρώπους με διαβήτη πεθαίνουν από καρδιακή νόσο. Ο διαβήτης φέρνει επίσης δύο έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα άτομα με διαβήτη είναι πιθανό να αναπτύξουν πλάκα στις αρτηρίες τους, που μειώνει τη ροή του αίματος και αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβων. Αυτή η εναπόθεση πλάκας στο τοίχωμα των αρτηριών (αθηροσκλήρωση) αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Μακροχρόνιες βλάβες: Νεφρά
Οσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έχετε διαβήτη, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης χρόνιας νεφρικής νόσου. Ο διαβήτης είναι η κύρια αιτία νεφρικής ανεπάρκειας. Ο έλεγχος των παραγόντων κινδύνου όπως ο ανεξέλεγκτος διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης αυτής της επιπλοκής. Ο ετήσιος έλεγχος για νεφρική νόσο και τα φάρμακα που επιβραδύνουν την ανάπτυξη και εξέλιξη της νεφρικής νόσου, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας.

Μακροχρόνιες βλάβες: Μάτια
Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να βλάψει τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία που φέρνουν το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά στον αμφιβληστροειδή, ένα κρίσιμο σημείο του ματιού. Αυτό είναι γνωστό και ως διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και μπορεί να προκαλέσει προοδευτική, μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης. Είναι η κύρια αιτία των νέων περιπτώσεων τύφλωσης σε άτομα μεταξύ των ηλικιών 20 και 74 ετών.

Μακροχρόνιες βλάβες: Νευρόπονοι
Με την πάροδο του χρόνου, ο μη ελεγχόμενος διαβήτης και τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα δημιουργούν έναν μεγάλο κίνδυνο για βλάβη των νεύρων. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, πόνο, αίσθηση από τρύπημα καρφίτσας και βελόνας στα δάχτυλα χεριών και ποδιών. Η ζημιά δεν είναι αναστρέψιμη, αλλά υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν με τον πόνο και το μούδιασμα. Ο έλεγχος του διαβήτη μπορεί να σας βοηθήσει να αποτρέψετε την περαιτέρω ζημιά.

Μακροχρόνιες βλάβες: Πόδια
Η διαβητική νευρική βλάβη μπορεί να καταστήσει δύσκολο να νιώσετε τα πόδια σας και ως εκ τούτου να εντοπίσετε τον τραυματισμό. Ταυτόχρονα η σκλήρυνση των αρτηριών οδηγεί σε κακή ροή του αίματος στα πόδια. Τα έλκη ποδιών και η γάγγραινα μπορεί να συμβούν ακόμα και από έναν μικρό τραυματισμό. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι λοιμώξεις μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες και να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό.

ΠΗΓΗ: www.medinova.gr