Το να είσαι ένας καλός δάσκαλος και να αγαπάς τα παιδιά του κόσμου είναι ό,τι πιο μεγαλειώδες

«Το να μπορείς κάθε χρόνο να αγαπάς ένα σωρό παιδιά και τον άλλο χρόνο άλλα τόσα, έχει όνομα και αυτό είναι Δάσκαλος- Δασκάλα»

Το να αγαπάς τα παιδιά ξένων μανάδων είναι χάρισμα.

Το να μπορείς κάθε χρόνο να αγαπάς ένα σωρό παιδιά και τον άλλο χρόνο άλλα τόσα, έχει όνομα και αυτό είναι Δάσκαλος- Δασκάλα.

Σημαίνει πώς δεν αγαπάς μόνο τα παιδιά τα όμορφα, τα γλυκούλια, αυτά που θες να τους ζουλήξεις τα μάγουλα.

Σημαίνει ότι μπορείς να αγαπάς τα παιδιά που σε βγάζουν εκτός εαυτού, που σε φέρνουν κάθε μέρα στα όρια σου αλλά παρόλα αυτά εσύ λές ‘μωρε, ειναι καλό παιδάκι κατα βάθος, αλλά να αυτό, και εκείνο και το άλλο!!' και πάντα αιτιολογείς τη συμπεριφορά του.

Σημαίνει ότι συχνά παρότι θες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, έρχεται και σου φέρνει μια ζωγραφιά ή σου χαμογελάει και λες οκ, πάμε να το παλέψουμε ξανά γιατί ξέρεις ότι το λιθαράκι που θα βάλεις ίσως και να κάνει μια τόση διαφορά.

Σημαίνει ότι φταρνίζονται κατευθείαν μέσα στα μούτρα σου -γιατί τα παιδιά ξέρουν, έχουν πρόγραμμα-και εσυ λες, στωικά οκ.. και απλά χαμογελάς και λες ‘βάζουμε χεράκι αγαπούλα μου!'

Σημαίνει ότι έχουν γαστρεντεριτιδαΠόνος στην κοιλιά, εμετοί, πυρετό... και ψείρες και παρόλα αυτά όταν σου έρχονται για αγκαλιά, ανάμεσα στο φεύγω να σωθω και στο μένω γιατί οφείλω, πάντα μένεις γιατί οφείλεις (ευχόμενη η βαφή της κομμώτριας να σε προστατέυσει από το δεύτερο γιατί από το πρώτο, πάντα νικιέσαι)

Σημαίνει ότι σπας το κεφάλι σου να βρεις ασκήσεις, υλικό, λογισμικό, παιχνίδια να κάνεις τη μάθηση ελκυστική.

Σημαίνει ότι χαλάς τα κέρατα σου σε κόλλες, χαρτόνια κανσον, χαρτόνια οντουλέ και ξέρεις όλα τα είδη χαρτονιών τέλος πάντων και περνάς απογεύματα ώρες, σε ένα σπίτι γεμάτο κομμένα χαρτάκια στο πάτωμα, παρέα με τον κολλητό σου φίλο τον πλαστικοποιητή.

Σημαίνει ότι όλοι νομίζουν πως ότι κάνεις είναι εύκολο και αυτό είναι ένα τόσο δα αγκαθάκι στην ψυχή σου αλλά λες δε βαριεσαι, γιατι μπαίνεις στην τάξη και ξέρεις το μεγαλείο της δουλειάς σου όταν βλέπεις τα φωτεινά τους μάτια.

Το να αγαπάς το παιδί σου είναι ό,τι πιο φυσικό.

Το να είσαι καλός δάσκαλος και να αγαπάς τα παιδιά του κόσμου είναι ό,τι πιο μεγαλειώδες.

Ανάρτηση της Μαρίας Αγάθου (Ψυχολόγος Παιδιών και Εφήβων)

ΠΗΓΗ: alfavita.gr