Tι ακριβώς είναι η χημεία του εγκεφάλου.

Η χημεία του εγκεφάλου ή νευροχημεία, είναι το πολύπλοκο σύστημα που επιτρέπει στον εγκέφαλο να λειτουργεί με τη χρήση χημικών ουσιών, γνωστών ως νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι κινούν τις πληροφορίες.

Η χημεία του εγκεφάλου κάθε ανθρώπου είναι ελαφρώς διαφορετική και μια σειρά από πράγματα μπορούν να διαδραματίσουν ένα ρόλο στα επίπεδα των διαφόρων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο και στο πώς αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Πιστεύεται πως οι μεταβολές στη χημεία του εγκεφάλου μπορούν να εξηγήσουν μια σειρά από διαταραχές συμπεριφοράς και φαινομένων.

Ο εγκέφαλος είναι ένα δίκτυο εξειδικευμένων κυττάρων που ονομάζονται νευρώνες. Κάθε νευρώνας έχει αποθέματα νευροδιαβιβαστών που μπορούν να ενεργοποιηθούν όταν λάβουν τέτοια εντολή, μαζί με τους υποδοχείς για συγκεκριμένους νευροδιαβιβαστές. Η εγκεφαλική δραστηριότητα προκαλείται από την αποστολή μηνυμάτων με τους νευροδιαβιβαστές να σηματοδοτούν διάφορες δραστηριότητες των κυττάρων σε όλο τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα.

Το περιβάλλον κάποιου ατόμου μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών και των υποδοχέων τους τον εγκέφαλο, όπως μπορούν και παράγοντες σαν τη δίαιτα, τα φάρμακα και διάφορα ναρκωτικά. Ορισμένες χημικές ενώσεις φαίνεται πως έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Η νικοτίνη για παράδειγμα ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με το νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη. Αυτές οι εξωτερικές επιδράσεις στη χημεία του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στη συμπεριφορά ή μεταβολές στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου. Οι άνθρωποι που καπνίζουν για παράδειγμα σχηματίζουν μια προσθήκη για τα τσιγάρα, ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η νικοτίνη αλλάζει τη χημεία του εγκεφάλου.

Μερικοί άνθρωποι φαίνεται να είναι επιρρεπείς σε αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου τους, που μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της γενετικής ή εσωτερικών λειτουργιών. Κατάθλιψη, μανία και πολλές άλλες ψυχιατρικές διαταραχές συνδέονται στενά με τη χημεία του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει πως συγκεκριμένα φάρμακα μπορεί συχνά να χρησιμοποιηθούν για να ρυθμίσουν τη χημεία του εγκεφάλου ενός ασθενούς για να τον βοηθήσουν να πετύχει περισσότερο φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου.

Αυτά τα φάρμακα δρουν διαφορετικά σε διαφορετικούς ανθρώπους, επειδή η χημεία του εγκεφάλου είναι πολύ περίπλοκη και ποικίλη, γεγονός που καθιστά δύσκολο να διαμορφωθεί ένας τύπος που να ταιριάζει σε όλα τα φάρμακα για τη θεραπεία παθήσεων, όπως η κατάθλιψη.

Ορισμένοι τύποι προσωπικότητας έχουν συνδεθεί επίσης με τα επίπεδα των διαφόρων νευροδιαβιβαστών και υποδοχέων στον εγκέφαλο. Οι ριψοκίνδυνοι άνθρωποι, για παράδειγμα, συχνά έχουν λιγότερους υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλό τους, κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να εργαστούν σκληρότερα για να πάρουν μια αίσθηση ικανοποίησης και ανταμοιβής. Αυτό μπορεί να τους ωθεί να συμμετέχουν σε πράγματα που συνιστούν επικίνδυνες συμπεριφορές.

Οι αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου δεν επηρεάζουν μόνο τη διάθεση. Μπορούν να έχουν μεγαλύτερη επίδραση στο νευρικό σύστημα, πράγμα που σημαίνει πως οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν συνθήκες όπως τρόμος ή νευραλγία ως αποτέλεσμα της μεταβολής στη θεμελιώδη χημεία του εγκεφάλου τους.

ΠΗΓΗ: www.medinova.gr