Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο (και) καρδιακής ανεπάρκειας
Τους περασμένους αιώνες ο παχύσαρκος εθεωρείτο ο κατεξοχήν υγιής. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η φυματίωση και άλλες λοιμώξεις μάστιζαν την ανθρωπότητα και ήταν οι κυριότερες αιτίες θανάτου. Σε αυτό το πλαίσιο, ο παχύς και ροδαλός άνθρωπος ήταν εκείνος που κατά κανόνα δεν έπασχε, δηλαδή ήταν υγιής. Σήμερα, όμως, η παχυσαρκία θεωρείται νόσος και μάλιστα σοβαρή.
Παχύσαρκος θεωρείται εκείνος που έχει υπερβολικό βάρος από εναπόθεση λίπους στον κορμό ή επιλεκτικά σε διάφορες περιοχές του σώματός του, όπως π.χ. μέση, γλουτοί κ.λπ. Οι όροι «υπέρβαρος», «παχύσαρκος», «υπερβολικά παχύσαρκος» χρησιμοποιούνται ανάλογα με το αν ο δείκτης μάζας του σώματος (ΒΜΙ) βρίσκεται κάτω των 25-30 ή του 30 ή άνω του 35 kgr/m2 αντίστοιχα. Ο δείκτης αυτός υπολογίζεται ως ο λόγος του βάρους προς το τετράγωνο του ύψους του κάθε ατόμου.
Από τη μετανάλυση των 28 μεγαλύτερων πολυκεντρικών μελετών για την παχυσαρκία προκύπτει ότι η παχυσαρκία προδιαθέτει σε σακχαρώδη διαβήτη, σε στεφανιαία νόσο, σε εγκεφαλικά αγγειακά επεισόδια, καθώς και σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Εντούτοις, άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι όταν δεν συνυπάρχουν άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερχοληστεριναιμία – που συνήθως αποτελούν το λεγόμενο «μεταβολικό σύνδρομο» –, ο παχύσαρκος με μοναδικό παράγοντα κινδύνου το πάχος του έχει οπωσδήποτε καλύτερη εξέλιξη. Στην ουσία, δεν διαφέρει στατιστικά σημαντικά από τον γενικό πληθυσμό. Αυτό όμως δεν είναι το σύνηθες.
Οσον αφορά τη σχέση παχυσαρκίας και υπέρτασης, πρόσφατη δημοσιευμένη μελέτη στο αδιαμφισβήτητου κύρους καρδιολογικό περιοδικό «Circulation» υποστηρίζει ότι τα νατριουρητικά πεπτίδια και ιδιαιτέρως το NT-pro BNP διαφοροποιεί την τύχη των παχύσαρκων.
Τα νατριουρητικά πεπτίδια είναι ελαττωμένα στους παχύσαρκους έτσι ώστε όταν παρατηρείται αύξηση των τιμών στο αίμα, το εύρημα αυτό αποτελεί τεκμήριο ότι ο παχύσαρκος έχει προδιάθεση να εμφανίσει καρδιακή ανεπάρκεια. Ειδικότερα, ο κίνδυνος για να αναπτύξει αυτός ο παχύσαρκος καρδιακή ανεπάρκεια διπλασιάζεται εντός μιας δεκαετίας.
Κατά συνέπεια, η παχυσαρκία θεωρείται ένας σοβαρός παράγοντας κινδύνου, ιδιαίτερα εάν συνδυάζεται με ακινησία, γιατί, δεδομένου του πάχους, η καθημερινή άσκηση πρακτικά είναι αδύνατη.
