Μεγάλη προσοχή: Αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ!

Εσείς άραγε γνωρίζετε ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ, στα οποία πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή καθώς είναι σημάδια που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου!

Συνήθως, το πρώτο σύμπτωμα στη νόσο του Αλτσχάιμερ είναι η έκπτωση στην πρόσφατη μνήμη, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί με:

• επανάληψη ερωτήσεων και ιστοριών από τον ασθενή
• χάσιμο πραγμάτων, που ακολουθείται συχνά από εκνευρισμό και σημαντική αναστάτωση
• αδυναμία απόκτησης καινούργιων γνώσεων
• αδυναμία εκμάθησης γεγονότων που συνέβησαν

Συχνά, ένα από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι οι διαταραχές του λόγου.

Οι ασθενείς έχουν δυσκολία στην εύρεση της κατάλληλης λέξης, περιγράφουν μια λέξη σωστά, αλλά δεν μπορούν να την ονοματίσουν και ο λόγος τους γίνεται λιγότερο αυθόρμητος σε σχέση με παλιά και πιο φτωχός.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της νόσου οι ασθενείς αποπροσανατολίζονται χρονικά και αργότερα χωρικά. Αυτό γίνεται αντιληπτό από τους συγγενείς γιατί δεν ξέρουν τι μέρα της εβδομάδος είναι, πόσο του μήνα έχουμε, τι μήνα και τι έτος.

Συνήθως ο χωρικός αποπροσανατολισμός έπεται του χρονικού.

Στα διαγνωστικά κριτήρια της άνοιας συμπεριλαμβάνεται η απραξία, δηλαδή η αδυναμία να κάνει κάτι παρά τη διατήρηση της κινητικότητας και η αγνωσία, δηλαδή η αδυναμία προσδιορισμού αντικειμένου παρά τη μη προσβολή του αισθητηριακού μηχανισμού.

Πέρα από τα παραπάνω, πολλές φορές συνυπάρχει μια μεταβολή στο χαρακτήρα των ασθενών με νόσο του Αλτσχάιμερ, η οποία συχνά προηγείται της εκδήλωσης των άλλων συμπτωμάτων της νόσου κατά αρκετά χρόνια.

Το ίδιο συμβαίνει και με διαταραχές της συγκέντρωσης, οι οποίες αποτελούν πρώιμα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Το πρόβλημα με τα συμπτώματα αυτά είναι πως είναι μη ειδικά και συνήθως αποδίδονται από το περιβάλλον στην ηλικία, το άγχος ή και την πεσμένη διάθεση.

Τέλος, μη γνωσιακά συμπτώματα, κυρίως κατάθλιψη, μπορεί να αποτελούν το βασικό σύμπτωμα στην έναρξη της άνοιας.

Στα αρχικά στάδια της νόσου οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να ζουν μόνοι, χρειάζεται όμως ένα υποστηρικτικό δίκτυο, σε οργανωτικά κυρίως ζητήματα, προκειμένου να μείνουν όσο το δυνατό περισσότερο γίνεται ανεξάρτητοι.

πηγή : athensmagazine.gr