Η ενδομητρίωση πριν τα 40 τριπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση, μία χρόνια, επώδυνη ασθένεια των αναπαραγωγικών οργάνων, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes», την οποία εκδίδει η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιάς (AHA), υποδηλώνει ότι ο κίνδυνος είναι δυσανάλογος στις νεαρές γυναίκες.

Στην πραγματικότητα, όσες έχουν ηλικία 40 ετών και κάτω την εποχή της διάγνωσης, έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν έμφραγμα, στηθάγχη ή να χρειασθούν θεραπεία για στενώσεις των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς τους, σε σύγκριση με τις συνομήλικές τους δίχως ενδομητρίωση.

Η μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση στοιχείων από 116.430 γυναίκες, οι οποίες συμπλήρωναν επί δύο δεκαετίες αναλυτικά ερωτηματολόγια υγείας.

Σε σύγκριση με όσες δεν έπασχαν από ενδομητρίωση, όσες είχαν ενδομητρίωση που επιβεβαιώθηκε λαπαροσκοπικά είχαν:

* 52% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα

* 91% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν στηθάγχη

* 35% περισσότερες πιθανότητες να χρειασθούν εγχείρηση στεφανιαίας παρακάμψεως (μπάι πας) ή αγγειοπλαστική ή στεντ

* 62% πιθανότητες να πάθουν οποιονδήποτε συνδυασμό των ανωτέρω.

Μάλιστα οι αυξήσεις αυτές ήταν ανεξάρτητες από οποιοδήποτε πιθανό δημογραφικό ή ανθρωπομετρικό παράγοντα πλην της ηλικίας (π.χ. παχυσαρκία, οικονομική κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο), καθώς και ανεξάρτητες από το οικογενειακό ιστορικό, από τον τρόπο ζωής και από το αν οι γυναίκες είχαν παιδιά ή όχι, σημειώνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.

Η ηλικία

Σε συνάρτηση με την ηλικία και σε σύγκριση με τις γυναίκες δίχως ενδομητρίωση, ο κίνδυνος καρδιαγγειακών προβλημάτων σε όσες έπασχαν από τη νόσο ήταν:

* Τριπλάσιος στις ηλικίες 40 ετών και κάτω

* Αυξημένος κατά 65% στις ηλικίες 40-49 ετών

* Αυξημένος κατά 44% στις ηλικίες 50-55 ετών

* Ελάχιστα μειωμένος (κατά 2%) στις ηλικίες άνω των 55 ετών.

Σε απόλυτους αριθμούς τα ευρήματα αυτά σημαίνουν ότι για τις ηλικίες κάτω των 40 ετών, τα κρούσματα καρδιοπάθειας αυξάνονταν από 21 ανά 100.000 στις γυναίκες δίχως ενδομητρίωση, σε 65 ανά 100.000 στις γυναίκες με ενδομητρίωση, λένε οι ερευνητές.

Πού μπορεί να οφείλονται αυτές οι συσχετίσεις; Σε ποσοστό 42%η συσχέτιση ενδομητρίωσης-καρδιαγγειακών προβλημάτων μπορεί να εξηγηθεί από την αυξημένη συχνότητα υστερεκτομής/ωοθηκεκτομής (δηλαδή αφαίρεσης της μήτρας και των ωοθηκών) σε μικρή ηλικία, γράφουν οι ερευνητές.

Όπως εξηγεί η ερευνήτρια δρ Στέισι Μίσμερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και διευθύντρια Επιδημιολογικής Έρευνας & Αναπαραγωγικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Brigham and Women's, στη Βοστώνη, τα καρδιαγγειακά προβλήματα στις γυναίκες κατά κανόνα εκδηλώνονται μετά την εμμηνόπαυση, δηλαδή μετά τα 51-52 έτη, όταν εκ φύσεως διακόπτεται η παραγωγή των καρδιοπροστατευτικών οιστρογόνων.

Ειδικά όμως στις γυναίκες με ενδομητρίωση, είναι πιθανό να χρειασθεί υστερεκτομή και ωοθηκεκτομή για να αντιμετωπιστεί η πάθηση, με συνέπεια να εμφανίζεται η εμμηνόπαυση πρόωρα – και εξίσου πρόωρα να εκδηλώνεται ο αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος.

«Δεν πιστεύουμε ότι τα ευρήματά μας είναι σύμπτωση», δήλωσε. «Ξέρουμε ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν διάχυτη φλεγμονή, φτωχό προφίλ οξειδωτικού στρες και συχνά διαταραχή του λιπιδαιμικού προφίλ, δηλαδή των επιπέδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων στο αίμα – και όλοι αυτοί είναι παράγοντες που ούτως ή άλλως αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο».

Τι είναι

Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον το 10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας πάσχουν από ενδομητρίωση, κατά την οποία αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα (π.χ. στις σάλπιγγες, στις ωοθήκες ή και στο έντερο ή την ουροδόχο κύστη) ο ιστός (λέγεται ενδομήτριο) που φυσιολογικά επιστρώνει το εσωτερικό τοίχωμά της.

Η παρουσία του ενδομητρίου σε θέσεις όπου δεν θα έπρεπε να υπάρχει δημιουργεί κύστεις, φλεγμονές και συμφύσεις (ουλώδης ιστός) που εμποδίζουν την φυσική κίνηση των εσωτερικών οργάνων και προκαλούν έντονο πόνο, ο οποίος εμποδίζει τη συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες.

Η ενδομητρίωση είναι επίσης συχνή αιτία υπογονιμότητας, λέει η δρ Μίσμερ.

Επειδή, τέλος, τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι παρόμοια με εκείνα άλλων ασθενειών του στομάχου και του εντέρου, συχνά απαιτείται λαπαροσκοπική επέμβαση για να τεθεί με βεβαιότητα η διάγνωση, καταλήγει.

Τι πρέπει, επομένως, να κάνουν οι γυναίκες; Να προσέχουν τον τρόπο ζωής τους και να υποβάλλονται συστηματικά σε προληπτικό καρδιολογικό έλεγχο, συνιστά.

ΠΗΓΗ:  tanea.gr