«Ρυτίδα» του εγκεφάλου η πηγή των παραισθήσεων στην σχιζοφρένεια
Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια που παρουσιάζουν παραισθήσεις έχουν μία ανατομική διαφορά στον εγκέφαλό τους που πιστεύεται ότι ευθύνεται γι’ αυτές, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Η διαφορά εντοπίζεται σε μία πτυχή του που βρίσκεται κοντά στο πρόσθιο τμήμα κάθε εγκεφαλικού ημισφαιρίου και λέγεται αύλακα του παραπροσαγωγίου (paracingulate sulcus ή PCS).
Η αύλακα αυτή φαίνεται πως παίζει ρόλο στον διαχωρισμό των αληθινών γεγονότων από τα φανταστικά.
Διεθνής ομάδα επιστημόνων την εξέτασαν σε μαγνητικές τομογραφίες 153 εθελοντών, διαπιστώνοντας ότι ήταν πιο μικρή στους πάσχοντες από σχιζοφρένεια που είχαν παραισθήσεις.
Τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Nature Communications», μπορεί τελικά να συμβάλλουν στην έγκαιρη διάγνωση και,επομένως, αντιμετώπιση της νόσου.
Όπως γράφουν οι ερευνητές, η αύλακα του παραπροσαγωγίου είναι μία από τις τελευταίες πτυχές του εγκεφάλου που αναπτύσσονται και δημιουργείται λίγο πριν τη γέννηση, με το μέγεθός της να παρουσιάζει σημαντικές διακυμάνσεις μεταξύ των ανθρώπων.
«Είναι μία περιοχή η οποία, παρότι δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένη κατά τη γέννηση, είναι υπαρκτή», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γιόν Σίμονς, λέκτορας Νοητικής Νευροεπιστήμης στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ.
«Ίσως, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται προγραμματισμένοι να διαθέτουν μειωμένου μεγέθους αύλακα, με συνέπεια να έχουν προδιάθεση για την ανάπτυξη παραισθήσεων αργότερα στη ζωή».
Αν το εύρημα αυτό επιβεβαιωθεί σε περαιτέρω μελέτες, ιδίως σε παιδιά, ο δρ Σίμονς λέει ότι πιθανώς θα είναι εφικτό να γίνεται η διάγνωση του κινδύνου πολύ νωρίς στη ζωή για να λαμβάνουν έξτρα στήριξη όσοι τον διατρέχουν.
Η σχιζοφρένεια είναι μία πολύπλοκη ασθένεια και οι παραισθήσεις είναι μόνο μία από τις πολλές και συχνές (εκδηλώνεται στο 70% των ασθενών) εκδηλώσεις της, διευκρίνισε, επισημαίνοντας πως είναι αρκετά ασυνήθιστο ένα βασικό σύμπτωμά της να μπορεί να σχετισθεί με ένα μόνο τμήμα του εγκεφάλου.
Ο δρ Σίμονς και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν τη μελέτη τους σε 113 ασθενείς με σχιζοφρένεια και 40 υγιείς εθελοντές. Οι 79 από τους ασθενείς παρουσίαζαν παραισθήσεις.
Η μελέτη εστιάσθηκε στην αύλακα του παραπροσαγωγίου διότι προγενέστερη μελέτη είχε δείξει ότι το μήκος της συσχετίζεται με την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, στους πάσχοντες από σχιζοφρένεια με παραισθήσεις η αύλακα ήταν κατά μέσον όρο 2 εκατοστά πιο μικρή απ’ ό,τι στους ασθενείς χωρίς παραισθήσεις και κατά 3 εκατοστά πιο μικρή απ’ ό,τι στους υγιείς εθελοντές.
Επιπλέον, κάθε μείωση του μεγέθους της κατά 1 εκατοστό, συσχετίσθηκε με αύξηση κατά 20% του κινδύνου εμφάνισης παραισθήσεως, ανεξαρτήτως αν οι παραισθήσεις ήταν οπτικές ή ακοολογικές (αυτό που οι ασθενείς αποκαλούν «ακούω φωνές»).
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανώς και άλλες διαφορές στον εγκέφαλο συμμετέχουν στην εμφάνιση των παραισθήσεων, αλλά πιστεύουν ότι η αύλακα του παραπροσαγωγίου είναι η καθοριστική.
