Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από οστεοπόρωση
Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται σιωπηλή νόσος, καθώς στα αρχικά στάδια της οστικής απώλειας δεν έχει συμπτώματα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καθυστερημένη διάγνωση και τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος λόγω ευθραυστότητας των οστών.
Η εμμηνόπαυση είναι μία κατάσταση που συνδέεται άμεσα με την οστεοπόρωση.
Όσο η γυναίκα έχει περίοδο, η παραγωγή των οιστρογόνων είναι κανονική, γεγονός που βοηθά την εναπόθεση ασβεστίου στα οστά. Όταν σταματάει η περίοδος, ελαττώνονται τα οιστρογόνα και κατά συνέπεια η εναπόθεση ασβεστίου.
Είναι σημαντικό λοιπόν οι γυναίκες να γνωρίζουν ποιες από αυτές κινδυνεύουν περισσότερο από απώλεια οστικής μάζας και οστεοπόρωση.
- Βεβαρυμένο κληρονομικό οστεοπόρωσης. Αν η μητέρα έχει υποστεί κάταγμα του ισχίου ή έχει οστεοπόρωση, ο κίνδυνος για τη γυναίκα είναι μεγαλύτερος.
- Πρόωρη εμμηνόπαυση (πριν το 42ο έτος της ηλικίας). Το ίδιο ισχύει αν έχει γίνει ολική υστερεκτομή και ωοθηκεκτομή.
- Χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου, λιγότερο από 400mg την ημέρα.
- Ιστορικό κατάγματος.
- Κάπνισμα (περισσότερα από 10 τσιγάρα την ημέρα).
- Γυναίκες που πίνουν περισσότερες από δύο μονάδες οινοπνευματωδών ποτών καθημερινά.
- Άτομα με χαμηλό σωματικό βάρος.
- Γυναίκες που ασκούνται λιγότερο από 2 ώρες την εβδομάδα.
- Υπερβολική πρόσληψη αλατιού.
Ποια είναι η σωστή διατροφή για δυνατά κόκαλα;
Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο οστεοπόρωση, αναφερόμαστε στη σκελετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένη οστική αντοχή και που προδιαθέτει ένα άτομο σε κατάγματα. (NIH Consensus Conference 2000).
Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την οστική απώλεια και την εμφάνιση οστεοπόρωσης:
Μη-τροποποιήσιμοι παράγοντες:
- Γενετικοί παράγοντες
- Ηλικία εμμηνόπαυσης,
- Συνολικά έτη εμμηνόπαυσης,
- Φάρμακα (π.χ. κορτικοστεροειδή, αντιεπιληπτικά, θυρορμόνες, ηπαρίνη, διουρητικά της αγκύλης),
Τροποποιήσιμοι Παράγοντες:
- Σωματικό βάρος
- Διατροφικοί παράγοντες
- Άσκηση
- Κάπνισμα
Σωματικό Βάρος & Οστεοπόρωση
Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με χαμηλό σωματικό βάρος, χαμηλό ποσοστό λίπους ή χαμηλό δείκτη μάζας σώματος διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να έχουν χαμηλή οστική μάζα καθώς και αυξημένο ρυθμό οστικής απώλειας, που συντελούν αμφότερα σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης.
Οι μηχανισμοί μέσω των οποίων το αυξημένο σωματικό βάρος ασκεί κάποια προστατευτική δράση φαίνεται ότι είναι τόσο μηχανικοί όσο και ορμονικοί (παραγωγή οιστρογόνων στο λιπώδη ιστό, ορμόνες των β-παγκρεατικών κυττάρων και του λιπώδους ιστού)
