Με λευχαιμία ο σύντροφος της Νένας Μεντή – 1.800 ασθενείς τον χρόνο στην Ελλάδα
Ο σύντροφός της υποβλήθηκε πριν από 17 μήνες σε μεταμόσχευση μυελού των οστών στην Πάτρα.
Η αγαπημένη ηθοποιός Νένα Μεντή αποκάλυψε το απόγευμα της Δευτέρας στην ΕΡΤ ότι σταμάτησε ξαφνικά πριν από δύο χρόνια το θέατρο, επειδή ο σύντροφός της διαγνώσθηκε με λευχαιμία και χρειάσθηκε εντατικές θεραπείες, μεταξύ των οποίων μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Η λευχαιμία είναι μια κακοήθης νόσος του αίματος, που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό ορισμένων κυττάρων που παράγονται στον μυελό των οστών.
Οι κύριοι τύποι
Αναλόγως με τον τύπο των παθολογικών κυττάρων στον μυελό, η νόσος διακρίνεται σε μυελογενή και λεμφογενή. Επιπλέον, αναλόγως με το αν έχει γρήγορη εξέλιξη ή αργή πορεία στον χρόνο, διακρίνεται σε οξεία και χρόνια. Επομένως, οι βασικές μορφές της είναι τέσσερις:
- Η οξεία μυελογενής λευχαιμία (ΟΜΛ). Είναι η πιο συχνή μορφή της νόσου στους ενήλικες. Αντιπροσωπεύει το περίπου ένα τρίτο των κρουσμάτων.
- Η χρόνια μυελογενής λευχαιμία (ΧΜΛ). Είναι μία σπάνια νόσος. Κάθε χρόνο καταγράφονται 1-2 κρούσματα ανά 100.000 πληθυσμού.
- Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (ΟΛΛ). Είναι μία σχετικά σπάνια νόσος, αλλά αποτελεί την πιο συχνή λευχαιμία στα μικρά παιδιά. Είναι αρκετά συχνή και στους ηλικιωμένους.
- Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ). Λέγεται και χρόνια λεμφογενής λευχαιμία. Είναι η πιο συχνή μορφή λευχαιμίας στους ηλικιωμένους. Αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων λευχαιμίας.
Υποκατηγορίες
Εκτός από αυτές τις βασικές μορφές υπάρχουν και διάφοροι υπότυποι (υποκατηγορίες). Οι υπότυποι αυτοί αυξάνονται, όσο πληθαίνουν οι γνώσεις των επιστημόνων για τις κυτταρογενετικές και μοριακές βλάβες της λευχαιμίας.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας είναι η χημειοθεραπεία και η μεταμόσχευση μυελού των οστών. Ωστόσο οι στοχευμένες θεραπείες και οι ανοσοθεραπείες προσφέρουν τα τελευταία χρόνια λύσεις για τις πιο δύσκολες και ανθεκτικές περιπτώσεις.
Ολοένα καλύτερη πρόγνωση
Πριν από μερικές δεκαετίες ελάχιστοι άνθρωποι επιζούσαν μετά τη διάγνωση της λευχαιμίας. Σήμερα, όμως, η ίαση είναι ο κανόνας για τις περισσότερες μορφές της, σε σημαντικό αριθμό ασθενών. Συνολικά, το ποσοστό των ασθενών που ξεπερνούν το ορόσημο της 5ετούς επιβίωσης μετά τη διάγνωση (σηματοδοτεί την ίαση) φθάνει στο 67% κατά μέσον όρο για όλες τις μορφές, σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) των ΗΠΑ.
Ωστόσο είναι πολύ υψηλότερο σε μερικές από αυτές. Στη χρόνια λεμφοκυτταρική, λ.χ., είναι 88% και στην οξεία λεμφοκυτταρική 71%.
ΠΗΓΗ – www.iatropedia.gr
