Εμμηνόπαυση: Tι είναι η ορμονοθεραπεία και πότε πρέπει να τη λαμβάνετε;

Η χορήγηση ορμονών για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης έχει αποτελέσει αντικείμενο μεγάλης διαμάχης.

Η εμμηνόπαυση εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 50 ετών και δεν είναι ασθένεια. Είναι κάτι που είναι γνωστό, αλλά όχι πάντα αποδεκτό. Πολλοί μύθοι και λανθασμένες πεποιθήσεις επιμένουν και περιπλέκουν τη ζωή πολλών γυναικών χωρίς λόγο.

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων δημοσίευσε ένα άρθρο στο The Lancet στο οποίο προειδοποιεί για την υπερβολική φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Ωστόσο, δεν βλέπουν όλοι οι επιστήμονες την κατάσταση με τον ίδιο τρόπο. Οι συγγραφείς μιας ανασκόπησης που δημοσιεύθηκε στα τέλη του 2023 στο περιοδικό Cell προειδοποιούν για το αντίθετο: την υποδιάγνωση των προβλημάτων της εμμηνόπαυσης και τη συνακόλουθη υποθεραπεία πολλών συμπτωμάτων που θα μπορούσαν να ανακουφιστούν με αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα.

Για να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η ορμονοθεραπεία της εμμηνόπαυσης παραμένει αντικείμενο συνεχούς διαμάχης μεταξύ των ένθερμων υποστηρικτών της και των πιο ένθερμων πολέμιων της. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού που συνδέεται με αυτή τη θεραπεία παραμένει στο προσκήνιο του μυαλού πολλών ανθρώπων, παρόλο που τα τελευταία επιστημονικά στοιχεία δεν δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση και η συζήτηση έχει μετριαστεί σημαντικά.

Τι είναι η ορμονοθεραπεία κατά την εμμηνόπαυση;

Η εμμηνόπαυση είναι η παύση της ωοθηκικής δραστηριότητας στις γυναίκες, είναι το τέλος της αναπαραγωγικής τους περιόδου και θεωρείται ότι έχει επέλθει όταν περάσει ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς περίοδο. Οι εκδηλώσεις αυτού του σταδίου είναι πολύ ποικίλες και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονες, αλλά υπάρχουν και γυναίκες που παραμένουν σχεδόν ασυμπτωματικές.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι εξάψεις, νυχτερινές εφιδρώσεις, αϋπνία, διακυμάνσεις της διάθεσης, αύξηση του σωματικού βάρους ή κολπική ξηρότητα.

Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης συνίσταται στην παροχή των ορμονών που έχει σταματήσει να παράγει ο οργανισμός – με οιστρογόνα και γεσταγόνα ή άλλα φάρμακα – προκειμένου να αντιμετωπιστούν τεχνητά τα συμπτώματα που προκύπτουν από την απουσία αυτών των φυσικών ουσιών.

Πότε πρέπει να χορηγείται ορμονοθεραπεία;

Σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου που δημοσιεύθηκε στο The Lancet, η απλοϊκή θεώρηση της εμμηνόπαυσης ως προβλήματος υγείας που πρέπει να επιλυθεί με την αντικατάσταση των ορμονών που δεν παράγονται πλέον «δεν βασίζεται σε στοιχεία και αποσπά την προσοχή από την ανάγκη για κοινωνικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται και αντιμετωπίζονται η εμμηνόπαυση και οι ώριμες και ηλικιωμένες γυναίκες σε όλο τον κόσμο».

Ως εκ τούτου, οι συγγραφείς της ανασκόπησης υποστηρίζουν τη θεραπεία μόνο εκείνων των γυναικών που παρουσιάζουν συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνουν ότι μια ανασκόπηση μελετών που έχουν ασχοληθεί με τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης δείχνει ότι οι εξάψεις ή/και οι νυχτερινές εφιδρώσεις επηρεάζουν έως και το 80% των γυναικών και ότι πάνω από το ένα τρίτο των γυναικών (38%) περιγράφουν τα συμπτώματα αυτά ως μέτρια έως σοβαρά μέχρι την ηλικία των 50 ετών.

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις εξάψεις και τις νυχτερινές εφιδρώσεις είναι η ορμονοθεραπεία, που ονομάζεται επίσης θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η θεραπεία των εξάψεων μπορεί να βελτιώσει τον ύπνο και τη διάθεση, ενώ η ορμονοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καταγμάτων των οστών. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία σχετικά με τα οφέλη της ορμονοθεραπείας για τη θεραπεία άλλων συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση και, κυρίως, ως θεραπεία κατά της γήρανσης.

«Υπάρχουν διάφορα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης που μπορούν να αποτελέσουν κρίσιμα εργαλεία για να βοηθήσουν ορισμένες γυναίκες να διαχειριστούν τις εξάψεις και τις νυχτερινές εφιδρώσεις, οδηγώντας ενδεχομένως και σε βελτίωση του ύπνου και της ποιότητας ζωής», σημειώνει η Andrea La Croix, της Herbert Wertheim School of Public Health and Human Longevity του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, και μία από τις συγγραφείς του εγγράφου συναίνεσης που δημοσιεύθηκε στο The Lancet. Οι θεραπείες αυτές περιλαμβάνουν «την εμμηνοπαυσιακή ορμονοθεραπεία και μη ορμονικές εναλλακτικές λύσεις, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων που στοχεύουν στον υποδοχέα της νευροκινίνης, όπως η Veoza (φεζολινέταντα)».

Ωστόσο, «κανένα μεμονωμένο φάρμακο δεν μπορεί να επιλύσει όλες τις αρνητικές εμπειρίες κατά την εμμηνόπαυση και τα εμπορικά συμφέροντα έχουν επηρεάσει τον τρόπο παρουσίασης της ορμονοθεραπείας, επισκιάζοντας τις τεκμηριωμένες εναλλακτικές επιλογές», λέει η La Croix, η οποία προσθέτει ότι θα πρέπει επίσης να διερευνηθούν πρόσθετοι τρόποι διαχείρισης ορισμένων συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, «όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία για τις εξάψεις και τις νυχτερινές εφιδρώσεις». Αυτή η ψυχολογική επιλογή «μπορεί επίσης να μειώσει το άγχος και να βελτιώσει τον ύπνο και τη διάθεση».

ΠΗΓΗ: www.healthstat.gr