Οι δίαιτες-αστραπή «εξίσου αποτελεσματικές με το αργό αδυνάτισμα»

Οι δίαιτες-αστραπή «εξίσου αποτελεσματικές με το αργό αδυνάτισμα»

Όταν το θέμα είναι η απώλεια βάρους, το «αργά και σταθερά» δεν είναι υποχρεωτικώς η καλύτερη λύση, αναφέρουν επιστήμονες από την Αυστραλία.

Όπως διαπίστωσαν σε μελέτη με 200 παχύσαρκους εθελοντές, το γρήγορο αδυνάτισμα μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικό, όχι μόνο στην απώλεια βάρους αλλά και στην μακροχρόνια διατήρηση του νέου.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Lancet Diabetes and Endocrinology», αντιτίθεται με τις διεθνείς οδηγίες που συνιστούν την σταδιακή απώλεια βάρους ως τον μοναδικό τρόπο επιτυχίας στο αδυνάτισμα.

Την μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, με επιβλέποντα τον παγκοσμίου φήμης ειδικό στην παχυσαρκία και τον διαβήτη δρα Τζόζεφ Προϊέτο, καθηγητή Ιατρικής στο πανεπιστήμιο.

Οι επιστήμονες χώρισαν τους εθελοντές τους σε ομάδες και ανέθεσαν στην μία να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα ταχέος αδυνατίσματος διαρκείας 12 εβδομάδων και στην άλλη ένα πρόγραμμα αργού αδυνατίσματος διαρκείας 36 εβδομάδων.

Οι εθελοντές του γρήγορου αδυνατίσματος κατανάλωναν ημερησίως έως 800 θερμίδες και έπαιρναν συμπληρώματα βιταμινών και ιχνοστοιχείων, αφού η τόσο στερητική δίαιτα σήμαινε ότι μέσω της διατροφής ήταν αδύνατον να τροφοδοτήσουν τον οργανισμό τους με όσα θρεπτικά συστατικά χρειάζεται.

Αντίστοιχα, οι εθελοντές του αργού αδυνατίσματος κατανάλωναν 2.000 θερμίδες αν ήταν άντρες και 1.500 αν ήταν γυναίκες – δηλαδή 500 λιγότερες θερμίδες από αυτές που συνιστώνται στον μέσο άντρα και στη μέση γυναίκα που δεν κάνει δίαιτα.

Στόχος ήταν να χάσουν οι εθελοντές το τουλάχιστον 12,5% του αρχικού σωματικού βάρους τους, ούτως ώστε να ενταχθούν στη συνέχεια σε ένα πρόγραμμα συντήρησης που θα διαρκούσε 3 χρόνια.

Τον στόχο αυτό πέτυχε το σχεδόν 80% των εθελοντών του γρήγορου αδυνατίσματος, αλλά μόνον οι μισοί από εκείνους του αργού αδυνατίσματος.

Στο τέλος της τριετίας συντήρησης, εξάλλου, σχεδόν οι επτά στους δέκα εθελοντές (το 71%) είχαν ανακτήσει τα χαμένα κιλά – και δεν είχε καμία σημασία αν τα είχαν χάσει αρχικώς αργά ή γρήγορα, αφού τα ποσοστά ανάκτησης ήταν παραπλήσια στις δύο ομάδες.

«Οι υπάρχουσες οδηγίες συνιστούν βαθμιαία απώλεια βάρους για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, αντανακλώντας την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η ταχεία απώλεια βάρους σύντομα ακυρώνεται», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Κατρίνα Πάρσελ, διαιτολόγος στο πανεπιστήμιο.

«Εντούτοις, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η συνέχιση της δίαιτας για απώλεια του 12,5% του αρχικού σωματικού βάρους είναι πιο πιθανή όταν κάποιος χάνει γρήγορα βάρος».

Η μελέτη προκάλεσε ανάμικτες αντιδράσεις από την επιστημονική κοινότητα. Η δρ Σούζαν Τζεμπ, καθηγήτρια Διατροφής & Πληθυσμιακής Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, χαρακτήρισε τα ευρήματά της «σημαντικά», προσθέτοντας ότι «θα βοηθήσουν την επιστημονική κοινότητα να προσφέρουν στους ασθενείς περισσότερες εναλλακτικές λύσεις, ούτως ώστε να βρουν την μέθοδο αδυνατίσματος που τους ταιριάζει καλύτερα».

Αντιθέτως, ο δρ Ναβέεντ Σάταρ, καθηγητής Μεταβολικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, δήλωσε ότι και οι δύο ομάδες εθελοντών έχασαν σχετικά γρήγορα βάρος και πως τα υψηλά ποσοστά ανάκτησης θα είχαν αποφευχθεί, εάν διαρκούσε περισσότερο καιρό η δίαιτα.

Πηγή : Web Only