Πώς να φτιάξω τη διάθεσή μου; Oι τεχνικές που προτείνουν οι έρευνες

Σε μελέτες σχετικά με την αυτοεκτίμηση, ακόμη και άνθρωποι με χαμηλή βαθμολογία αντιστοιχούν σε βαθμολογίες κάπου στο μέσο της κλίμακας.

Επιπλέον, ένα από τα πιο προκλητικά αλλά και βαθιά ριζωμένα συμπεράσματα της κοινωνικής ψυχολογίας αφορά την αποτελεσματικότητα της «προκατάληψης για τη διατήρηση της αυτοεκτίμησης».

Οι άνθρωποι αποδέχονται περισσότερη ευθύνη για τις καλές πράξεις απ’ ό,τι για τις κακές τους, για τις επιτυχίες παρά για τις αποτυχίες τους. Η ερώτηση «Τι έχω κάνει για να το αξίζω αυτό;» είναι αυτή που κάνουμε για τα προβλήματά μας, όχι για τις επιτυχίες μας – εκείνες υποθέτουμε πως τις αξίζουμε. Σε σχεδόν κάθε υποκειμενική ή κοινωνικά επιθυμητή διάσταση, οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν στην πραγματικότητα τον εαυτό τους ως καλύτερο από το μέσο όρο.

Θυμάσαι, επίσης, και δικαιολογείς τις περασμένες πράξεις σου με τρόπους που ενισχύουν τον εαυτό σου. Ακόμη, είσαι πιο έτοιμη να πιστέψεις τις πιο κολακευτικές περιγραφές του εαυτού σου αντί τις μη κολακευτικές και υπερεκτιμάς το βαθμό στον οποίο οι άλλοι υποστηρίζουν τις απόψεις σου και μοιράζονται τα ίδια ελαττώματα μ’ εσένα.

Για τις περισσότερες από εμάς, «θετικές ψευδαισθήσεις» μας προστατεύουν από το άγχος και την κατάθλιψη. Όλες μας κάποια στιγμή νιώθουμε κατώτερες, ειδικά όταν συγκρίνουμε τους εαυτούς μας μ’ εκείνους που είναι ένα ή δύο σκαλιά ψηλότερα σε επίπεδα κοινωνικής θέσης, εμφάνισης ή εισοδήματος. Όσο βαθύτερα τα συναισθήματα τόσο πιο δυστυχισμένη νιώθεις. Γι’ αυτό λειτουργείς καλύτερα με μερικές διακριτικές ψευδαισθήσεις που σε ανεβάζουν. Έτσι λοιπόν, μια υγιής αυτοεκτίμηση είναι και θετική και ρεαλιστική, επειδή βασίζεται στην ειλικρινή επίτευξη ρεαλιστικών ιδεών και στο ότι νιώθεις αποδεκτή γι’αυτό που είσαι.

Εκείνοι που βλέπουν το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο αντί μισοάδειο είναι συνήθως πιο ευδιάθετοι. Αν είσαι αισιόδοξη, είσαι επίσης και πιο υγιής. Σε πολλές μελέτες αποκαλύπτεται πως η απαισιόδοξη οπτική ανάγνωσης των δυσάρεστων συμβάντων, π.χ., «Είναι δικό μου λάθος, θα κρατήσει για καιρό και θα υπονομεύσει τα πάντα», σε κάνει πιο ευάλωτη στις ασθένειες.

Επιπλέον, οι αισιόδοξοι απολαμβάνουν μεγαλύτερη επιτυχία. Αντί να βλέπουν τα εμπόδια ως ενδείξεις της ανικανότητάς τους, τα βλέπουν σαν συμπτώσεις ή ως ένδειξη ότι χρειάζεται μια νέα προσέγγιση. Ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει τη ζωή με μια στάση που συχνά λέει «Ναι!» στους ανθρώπους και στις πιθανότητες ζει με πολύ περισσότερη χαρά και αίσθηση περιπέτειας συγκριτικά με τους
ανθρώπους που συνήθως είναι πνεύματα αντιλογίας.

Ως επιβεβαίωση της μεγάλης αλήθειας σχετικά με την αισιοδοξία, θυμήσου επίσης μια συμπληρωματική αλήθεια για τις απειλές του παράλογου οπτιμισμού.

Η χωρίς όρια αισιοδοξία τρέφει και ατέλειωτες απογοητεύσεις. Η συνταγή για να είσαι καλά απαιτεί ένα συνδυασμό μεγάλης αισιοδοξίας (ώστε να νιώθεις ελπίδα), μιας μικρής δόσης απαισιοδοξίας (για να προλαμβάνεις την αυταρέσκεια) και ρεαλισμού (για να ξεχωρίζεις τα πράγματα που μπορείς να ελέγξεις από εκείνα που δεν μπορείς).

Σε μια σειρά από μελέτες, οι εξωστρεφείς άνθρωποι –κοινωνικοί, ανοιχτοί, εκδηλωτικοί– αναφέρουν ότι νιώθουν ευτυχείς. Η εξήγηση φαίνεται να οφείλεται σε ένα βαθμό στην προσωπικότητά τους. «Οι εξωστρεφείς είναι απλά πιο χαρούμενοι και έχουν καλύτερη διάθεση» αναφέρουν οι ερευνητές Paul Costa και Robert McCrae από το National Institute of Aging.

Οι άνθρωποι που νιώθουν καλά με τον εαυτό τους και μπαίνουν σε ένα δωμάτιο γεμάτο με ξένους και συστήνονται με θέρμη μπορεί, επίσης, να αποδέχονται περισσότερο τον εαυτό τους. Και καθώς συμπαθούν οι ίδιοι τον εαυτό τους, νιώθουν τη σιγουριά ότι θα τους συμπαθήσουν και οι άλλοι. Αυτή η συμπεριφορά είναι συνήθως αυτοεκπληρούμενη, οδηγεί δηλαδή τους εξωστρεφείς ανθρώπους να βιώνουν πιο θετικά γεγονότα.

Όταν οι ερευνητές Ed Diener και Keith Magnus από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι μελέτησαν φοιτητές και μετά βρήκαν τους ίδιους 4 χρόνια μετά, ανακάλυψαν πως η ζωή είχε σταθεί πιο καλή με τους πιο εξωστρεφείς. Συγκριτικά με τους μη εκδηλωτικούς, οι εξωστρεφείς ήταν πιο πιθανό να έχουν παντρευτεί, να έχουν βρει καλές δουλειές και να έχουν κάνει καινούργιους στενούς φίλους.

Οι πιο κοινωνικοί άνθρωποι έχουν περισσότερες σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους. Έχουν μεγαλύτερο κύκλο φίλων και συμμετέχουν πιο συχνά σε ευχάριστες κοινωνικές δραστηριότητες. Βιώνουν περισσότερη προσοχή και απολαμβάνουν μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη – μια σημαντική πηγή ευημερίας.

Συνοψίζοντας μεγάλου εύρους μελέτες, ο ερευνητής Angus Campbell από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σχολίασε πως «όταν κάποιος νιώθει ισχυρή αίσθηση ελέγχου στη ζωή του, αυτό αποτελεί πιο αξιόπιστη πρόβλεψη για μελλοντικά θετικά συναισθήματα απ’ ό,τι οι αντικειμενικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει στη ζωή του».

Σκέψου πώς αισθάνεσαι εσύ σχετικά με τον προσωπικό έλεγχο. Θα συμφωνούσες με τις δηλώσεις «Δεν έχω αρκετό έλεγχο για την κατεύθυνση που παίρνει η ζωή μου» ή «Αυτό που μου συμβαίνει είναι κάτι που το καθορίζω εγώ;» ή «Ο κόσμος κυβερνιέται από μερικούς ισχυρούς ανθρώπους» ή «Ο μέσος άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τις κυβερνητικές αποφάσεις»; Εκείνοι που με τις απαντήσεις τους αποκαλύπτουν «ένα εσωτερικό σημείο ελέγχου» τυπικά επιτυγχάνουν περισσότερο στις σπουδές, χειρίζονται καλύτερα το άγχος και ζουν πιο ευτυχισμένοι.

ΠΗΓΗ: govastileto.gr  ,  shape.gr

Related Articles

Back to top button