Ποια είναι η σχέση του διαβήτη με τη συχνή ούρηση.

Στις πιο γνωστές μορφές διαβήτη, τον τύπο 1 και τον τύπο 2, η σύνδεση νόσου και συχνής ούρησης οφείλεται στην ανικανότητα των νεφρών να διαχειριστούν την περίσσεια της γλυκόζης στο αίμα.

Η παρόρμηση για ούρηση συνήθως ελέγχεται με την ρύθμιση του σακχάρου του αίματος. Σε μια άλλη πολύ λιγότερο συχνή κατάσταση που είναι γνωστή ως «άποιος διαβήτης», η ανάγκη για ούρηση οφείλεται στην ανικανότητα του οργανισμού να παράγει ή να χρησιμοποιήσει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται αντι-διουρητική ορμόνη (ADH).

Ο διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος να παράγει ή να χρησιμοποιεί την ινσουλίνη, την ορμόνη που βοηθά συνήθως τη γλυκόζη να πηγαίνει από το αίμα στα κύτταρα. Κατά συνέπεια, το αίμα μπορεί να περιέχει ασυνήθιστα υψηλά ποσά γλυκόζης. Καθώς τα νεφρά είναι ανίκανα να απορροφήσουν αυτή την υψηλή ποσότητα γλυκόζης, παράγουν πλούσια σε γλυκόζη ούρα, γεγονός που εξηγεί τη σχέση μεταξύ διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 με τη συχνή ούρηση.

Αν παραμείνει χωρίς θεραπεία η επαναλαμβανόμενη συχνή ούρηση, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην εργασία, το σχολείο, την παραγωγικότητα καθώς και τον ύπνο (αφού το άτομο θα σηκώνεται κάθε λίγο για να πάει στην τουαλέτα) και να οδηγήσει σε διαρκή δίψα ή σε αφυδάτωση.

Καθώς η περιοδική ανάγκη ούρησης είναι ένα σύμπτωμα υψηλού σακχάρου στο αίμα, η λήψη μέτρων για την ρύθμιση ή την πρόληψη των ανισορροπιών του σακχάρου στο αίμα, μειώνει και την συχνότητα ούρησης.

Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν τον τακτικό έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, τη λήψη ινσουλίνης μετά από οδηγίες του γιατρού ή μια ελεγχόμενη δίαιτα και διατροφικές αλλαγές.

Ο άποιος διαβήτης, από την άλλη πλευρά, είναι μια σπάνια πάθηση που παρά την ονομασία της («διαβήτης») δεν συνδέεται με τον διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2 και χαρακτηρίζεται επίσης από επίμονη ανάγκη για ούρηση. Ο σύνδεσμος μεταξύ αυτού του τύπου διαβήτη και της συχνής ούρησης οφείλεται στην αδυναμία κατασκευής ή χρήσης της ορμόνης ADH (αντι-διουρητική ορμόνη), που είναι η πρωτεΐνη που βοηθά τα νεφρά να ελέγχουν την ισορροπία των υγρών του σώματος. Οταν η ADH χρησιμοποιείται εσφαλμένα από τον οργανισμό, ή απουσιάζει ολοκληρωτικά, όλα τα υγρά που καταναλώνει ο οργανισμός γρήγορα απομακρύνονται ως ούρα.

Όπως και με τον διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2, η συχνή ούρηση που σχετίζεται με τον άποιο διαβήτη μπορεί να οδηγήσει σε άσβεστη δίψα και σοβαρή αφυδάτωση. Ευτυχώς, αυτή η κατάσταση είναι συχνά διαχειρίσιμη. Οι πάσχοντες από άποιο διαβήτη, που τα σώματά τους δεν μπορούν να παράγουν ADΗ, είναι σε θέση να περιορίσουν την ούρηση με τη λήψη μιας συνθετικής ορμόνης αντικατάστασης. Οσων οι νεφροί δεν μπορούν να επεξεργαστούν την ΑDH, ενδέχεται να μην μπορούν να επεξεργαστούν ούτε την συνθετική ορμόνη. Στην περίπτωση αυτή ο περιορισμός παραγωγής ούρων έρχεται με τη μείωση της πρόσληψης του αλατιού.

ΠΗΓΗ: www.medinova.gr