Οι παρενέργειες από τα σύγχρονα αντιπηκτικά

 

Οι μεγαλύτερες μέχρι σήμερα πολυκεντρικές μελέτες υποστηρίζουν ότι τα σύγχρονα αντιπηκτικά φάρμακα (dabigatran, apixaban, rivaroxaban) είναι ασφαλή και οι παρενέργειές τους, ιδίως οι αιμορραγίες, είναι συγκρίσιμες σε ποσοστά με τα μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενα αντιπηκτικά (γουαρφαρίνη – κουμαρινικά) που λαμβάνονται από το στόμα. Εντούτοις το θέμα φαίνεται να μην έχει κλείσει οριστικά.

Μια πρόσφατη πολυκεντρική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (JACC) υποστηρίζει ότι οι ασθενείς που λάμβαναν rivaroxaban είχαν περισσότερες αιμορραγίες από το πεπτικό σύστημα συγκριτικά με εκείνους που λάμβαναν γουαρφαρίνη. Ομως δεν είχαν μεγαλύτερο ποσοστό θανάτου από τους ασθενείς που έπαιρναν γουαρφαρίνη. Η μελέτη αυτή με την ονομασία «Rocket AF» περιλάμβανε 14.636 ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή οι οποίοι ακολουθούσαν αντιπηκτική θεραπεία. Εξ αυτών 684 ασθενείς παρουσίασαν ως επιπλοκή αιμορραγία από το πεπτικό σύστημα και είχαν μεγάλη ηλικία (73-75 έτη).

Τα κλασικά αντιπηκτικά φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα ελέγχονται με ειδικό τεστ (INR) ανά πάσα στιγμή και προσδιορίζεται η δραστικότητά τους. Ετσι, προσδιορίζεται και η δόση του φαρμάκου ανάλογα με την τιμή του INR. Οταν η τιμή είναι χαμηλή, αυξάνεται η δοσολογία του φαρμάκου γιατί υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας θρόμβου.

Αυτό το πλεονέκτημα είναι συγχρόνως και το μειονέκτημα των κλασικών αντιπηκτικών φαρμάκων, γιατί ο άρρωστος είναι υποχρεωμένος να υποβάλλεται σε αιμοληψία με φλεβοκέντηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Το πλεονέκτημα αυτό στην πράξη παύει να υπάρχει για τους κατοίκους των απομονωμένων και απομακρυσμένων περιοχών όπως είναι τα νησιά και ορισμένες περιοχές όπου οι κάτοικοι δεν έχουν τη δυνατότητα να προσδιορίζουν την INR.

Το πλεονέκτημα αυτό θα παύσει να υφίσταται εφόσον υπάρξει η δυνατότητα προσδιορισμού της δραστικότητας των νεότερων αντιπηκτικών, οπότε ανάλογα θα μπορεί να αυξάνεται ή να ελαττώνεται η δόση των φαρμάκων. Γενικά, κάθε φάρμακο έχει τη δική του βιοδιαθεσιμότητα που κυρίως εξαρτάται από τη γονιδιακή ταυτότητα κάθε ατόμου. Η έννοια της βιοδιαθεσιμότητας, με απλά λόγια, σχετίζεται με το κατά πόσο το φάρμακο τελικά είναι ή δεν είναι δραστικό.

Το θέμα των νεότερων αντιπηκτικών φαρμάκων παραμένει ανοιχτό και γι’ αυτό η στήλη δεσμεύεται να σας ενημερώνει για τις προσεχείς εξελίξεις επί του θέματος.
tanea.gr

Related Articles

Back to top button