Τα τραύματα της παιδικής ηλικίας μάς γερνάνε πριν την ώρα μας

 

Τα τραύματα της παιδικής ηλικίας μπορεί να επιταχύνουν την κυτταρική γήρανση στους ανθρώπους, αναφέρουν επιστήμονες από τον Καναδά.

Μελέτη στην οποία ανέλυσαν το γενετικό υλικό σχεδόν 4.600 εθελοντών ανακάλυψαν πως όσοι είχαν βιώσει έντονα στρεσογόνες εμπειρίες ως παιδιά ήταν πιθανότερο να διαθέτουν κύτταρα με «κοντά» τελομερή.

Τα τελομερή είναι οι άκρες των χρωμοσωμάτων και συχνά παρομοιάζονται με τις πλαστικές άκρες στα κορδόνια των αθλητικών παπουτσιών.Όπως τα πλαστικά αυτά προστατεύουν τα κορδόνια από τη φθορά, έτσι και τα τελομερή προστατεύουν τα χρωμοσώματα από τις βλάβες.

Με κάθε πολλαπλασιασμό των κυττάρων, τα τελομερή κονταίνουν λίγο και όταν φτάσουν στο σημείο να είναι τόσο κοντά ώστε να μην μπορεί να γίνει νέος πολλαπλασιασμός, τα κύτταρα πεθαίνουν.

Πολλές μελέτες έχουν συσχετίσει το μήκος των τελομερών με τις πιθανότητες νόσησης και πρόωρου θανάτου μετά την ενηλικίωση, ενώ άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η έκθεση σε στρεσογόνους παράγοντες, όπως το διαζύγιο και η ανεργία, επιταχύνει την διαδικασία αυτή με επακόλουθο μείωση του προσδόκιμου επιβιώσεως.

Η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι αυτό ισχύει και όταν ο στρεσογόνος παράγοντας χρονολογείται από την παιδική ηλικία.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS), η μελέτη τους έδειξε ότι κάθε ιδιαίτερα στρεσογόνο γεγονός της παιδικής ηλικίας φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο βραχύτερων τελομερών κατά 11%.

Η αύξηση αυτή ίσχυε ακόμα και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν άλλους παράγοντες που επηρεάζουν το μήκος των τελομερών, όπως το κάπνισμα, το μορφωτικό επίπεδο, η ηλικία, το σωματικό βάρος και το ατομικό ιατρικό ιστορικό.

Επιπλέον, τα στρεσογόνα γεγονότα της παιδικής ηλικίας φάνηκε να επηρεάζουν περισσότερο τον κίνδυνο πρόωρης γήρανσης των κυττάρων, απ’ ό,τι τα στρεσογόνα γεγονότα της ενήλικης ζωής.

Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι ιδιαίτερα στρεσογόνα για τα παιδιά είναι γεγονότα όπως η χρήση ναρκωτικών ή η κατάχρηση αλκοόλ από τους γονείς, η κακοποίηση, τα προβλήματα με το νόμο, τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας ή ακόμα και η επανάληψη μιας τάξης στο σχολείο.

Η επίδραση των ψυχολογικών και των κοινωνικών παραγόντων φάνηκε να είναιισχυρότερη από εκείνη των οικονομικών, διευκρίνισε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Έλι Πούτερμαν, επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Κινησιολογίας και διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικής Κατάστασης, Γήρανσης & Στρες στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ.

Πάντως, τα νέα ευρήματα δεν σημαίνουν πως όποιος περνάει δύσκολες καταστάσεις ως παιδί, θα αρρωστήσει πρόωρα όταν μεγαλώσει, έσπευσε να επισημάνει.

Αυτό που σημαίνουν είναι ότι «τα στρεσογόνα γεγονότα της παιδικής ηλικίας αυξάνουν τον κίνδυνο ταχύτερης κυτταρικής γήρανσης και έτσι νόσησης και θανάτου», είπε.

Προγενέστερες μελέτες έχουν συσχετίσει το μήκος των τελομερών με τον κίνδυνο αναπτύξεως καρδιοπάθειας, πνευμονοπάθειας, διαβήτη, νόσου Αλτσχάιμερ και ορισμένων μορφών καρκίνου, γράφουν ο δρ Πούτερμαν και οι συνεργάτες του.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι το στρες επιταχύνει τη γήρανση του ανοσοποιητικού συστήματος και κάνει τα κύτταρα να λειτουργούν λιγότερο αποτελεσματικά.

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πως ακριβώς το έντονο στρες της παιδικής ηλικίας μπορεί να επηρεάσει την κυτταρική «ηλικία» του οργανισμού, αλλά ενδέχεται να ευθύνονται οι ορμόνες που παράγει ο οργανισμός όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με το στρες και οι οποίες σε περίπτωση παρατεταμένης υπερπαραγωγής μπορεί να εξασθενήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
tanea.gr

Related Articles

Back to top button